Frescobaldi

geschreven door Emma


Eén van mijn klasgenootjes heet Carlo Frescobaldi. Hij is van adel, een markies, en zijn ouders zijn de eigenaars van de Frescobaldi wijn. Vandaag bezochten ik en mijn klasgenootjes de wijngarden. eerst plukte we druiven. Met heel de klas plukte we ongeveer 800 kilo (we zijn met ongeveer 33 kinderen) druiven geplukt in een uur tijd. Dat was ongeveer een kwart van een kleine wijngaard. Ik en mijn partner plukten ongeveer 130 kilo. 


Nadat we klaar waren met plukken, zagen we hoe onze druiven verplettert werden tot sap. We zagen ook hoe de vaten aan het rusten waren in de kelders van het kasteel. Daarna aten we lunch in het kasteel dat prive eigendom is van Carlo's familie.


We kregen ook meer uitleg over de geschiedenis van de familie. De Frescobaldies maken al wijn sinds de 14de eeuw. Al heeeel lang dus. En in de 16de eeuw dronk de koning van Engeland Frescobaldi wijn. Aan een wijngaard hangt natuurlijk ook een kasteel vast. De Frescobaldies hebben meerdere kastelen. Het kasteel waar wij waren, is al van de Frescobaldies sinds de 19de eeuw. Dat betekend dus dat de Frescobaldies het kasteel niet zelf gebouwd hebben. 


Er hangt natuurlijk ook een traditie vast aan deze eeuwenoude familie. En deze traditie is als volgt. Als er een nieuwe Frescobaldi geboren wordt, worden er aan het kind de beste wijn van het jaar geschonken. Als het een jongen is krijgt het kind 100 flessen en als het een meisje is krijgt het kind ietsje minder. Ook Carlo heeft 100 flessen liggen. Deze flessen worden alleen leeg gedronken op speciale gelegenheden. In de kelder waar de flessen liggen, liggen er ook flessen van 1800 nog wat. Hele oude flessen dus. Op de flessen van de kinderen Frescobaldi hangen geen etiketten. Deze etiketten worden met de hand geschreven en erop geplakt vlak voor ze de wijn drinken. De flessen mogen niet op tafel gezet worden voor ze een etiket hebben. 


In totaal hebben de Frescobaldies 4000 ha wijngaarden, verspreid over Toscane. De tonnen die we zagen in de kelder, kosten wel 500 euro per ton. In één ton zit 225 liter wijn, dat zijn ongeveer 300 flessen wijn per ton. In een fles wijn zit 1 tot 1,5 kg druiven. De website: www.frescobaldi.it 

Dit is het kasteel van het gezin van Carlo, waar wij waren.


groetjes,
Emma
   

BHV

Jippieie! BHV gesplitst!! Eindelijk gaat het ergens naartoe.


Gisteren zei een Francaise tegen mij: "we beginnen ons zorgen te maken dat we er binnenkort een stuk van België bij moeten nemen". Duhuh! Eerst komt Napoleon met man en macht omdat ze persé België willen hebben, en nu zouden ze het "niet willen". Nogal arrogant om te denken dat we hun liefdadigheid nodig hebben. 

Back to life

Na een heel drukke (de kinderen en ik zijn maar 5 dagen alleen hier geweest, voor de rest waren we naar België of op vakantie, of hadden we logés) en heel fijne vakantie is het hier ook back to life. De Italiaanse kinderen beginnen vandaag aan hun nieuwe schooljaar, onze kinderen zijn gestart op 5 september. Emma zit ondertussen in 7th grade, Jutta in 5th grade bij Miss Scopelliti en Luka in 3th grade bij Miss Leatherman. Luka had erop gehoopt om bij Mister Male te mogen zitten (de enige mannelijke leerkracht, die er behoorlijk mannelijk uitziet en dan ook nog Mister Male heet...), maar het valt heel erg mee bij Miss Leatherman. Het enige waar hij maar niet aan kan wennen, is zijn huiswerk! Veel schrijven: korte boekbesprekinkjes, bespreken van een krantenartikel, je mening (reflections) geven over dingen... Op zich vind ik dat heel goed dat ze hier zoveel aandacht besteden aan jezelf uitdrukken, maar het kost toch elke avond heel wat tijd.

Gisterenavond was het "back to school night" een klassikale kennismaking met de leerkrachten. Naast hun klasleraar krijgen de kinderen in de Junior School ook nog les van "specials", voor dingen zoals muziek, kunst, ICT, bibliotheek, sport en Italiaans. Ik heb me samen met een andere moeder aangemeld om "room parent" (een soort klasmoeder) te worden.

Er zijn heel wat nieuwe kinderen in de school. Om ook de ouders met elkaar kennis te laten maken, was er een aperitivo vorige vrijdag avond. 

De kinderen gaan nu ook met de bus naar school. Er zijn een aantal kleine busjes (type luchthavenvervoer). Marco pikt de kinderen 's morgens op aan de verkeerslichten (een vijf minuutjes rijden) en zet hen 's avonds af aan de brievenbussen, zodat de kinderen te voet naar huis kunnen. Dat scheelt me drie uur en een boel verkeersstress per dag!

Het weer is hier nog steeds prachtig. Gelukkig niet meer zo heet als een paar weken geleden. Toen was het op het heetst zo'n 39 graden in de schaduw met een luchtvochtigheid van 5%. Het was buiten doodstil (geen beest was zo zot om rond te vliegen of om een liedje te zingen) en als ik de was ophing, kon ik hem na een uur al afhalen en knisperde hij van de droogte. Om middernacht was het nog 30°C.  We hebben het huis lang relatief koel kunnen houden, maar op een gegeven moment was het 's nachts op onze slaapkamer 30°C. Toen heb ik toch met een nat klein handdoekje op mijn lijf geslapen om koel te blijven.

Twee weekends geleden hebben we op zondag een goede bui gehad, en toen ging het heel wat beter. Nu is het elke dag rond de 30 graden of iets daarboven. Binnen is het zo'n 25 graden, boven 26.

groetjes,

Inge