Hier is het ondertussen ook herfst geworden. Tot een dikke week geleden gingen de kinderen nog in short, T-shirt en sandalen naar school. Vorig weekend hebben we warme kleren gekocht, en maar goed ook. Een dag of tien geleden was het 's morgens al frisjes, maar werd het in de namiddag zo warm dat het echt zomers was. Maar nu hebben we al een week de pelletkachel aan. En maar goed ook, het koelt snel af in huis. Gisteren is boven ook de kachel aan gegaan, het was nog maar 15 graden! Die huizen hier hebben wel heel dikke muren, maar zijn zo lek als een zeef, ongelofelijk. En officieel mag de verwarming hier pas aan vanaf 1 november... Met een huis zoals in Meldert, goed geïsoleerd en met een veranda om de zonnewarmte binnen te trekken, zou dat gaan, maar hier?
Het heeft vorige donderdag ook geregend. Helaas op de dag dat ik op cursus ga doorheen Firenze, maar het was heel hard nodig! Het is hier een heel droog jaar geweest, sinds mei heeft het maar een keer of vier, vijf geregend. Als Belg ben ik met verstomming geslagen hoe weinig het hier kan regenen. Gras hebben wij hier al heel wat maanden niet meer, alles is stro. Maar toch kwamen sinds eind september weer overal bloemen boven. Waar die hun water halen, is mij een raadsel (of eigenlijk toch niet, want het zijn vooral bolplantjes: een soort gele herfsttijloos en clematis). En als er hier bloemen komen, komen ze meteen ook overal. Ze duiken echt overal op.
Ook de olijven zijn rijp. Ik heb er gisteren geplukt. Rondom ons huis staan verschillende rassen. Er zijn bomen met zwarte, ronde olijven en andere met eerder langwerpige, berijpte olijven die er een beetje uitzien als druiven.
Omdat het vroeger donker is, zien we ook terug meer dieren. Bijna elke keer zien we 's morgens een hert op onze onverharde weg. In september, toen de vijgen van de bomen vielen, hebben we een paar keer everzwijnen vlakbij gehad.
We zaten op een avond op het terras te eten, toen we onder aan de muur (vlak achter ons terras is een muur, waarachter het een meter of drie naar beneden gaat) heel wat gesnuif en geknor hoorden. En effectief, toen we gingen kijken, zagen we op nog geen vijf meter afstand een everzwijn weg lopen. Een paar dagen later waren er zelfs een achttal jonkskes bij.
Een ander dier dat we (samen met Piet) van heel dicht bij gezien hebben, is een stekelvarken. Toen we eind augustus in het donker op het terras zaten, kwam dat beest op zijn duizenden gemakken tot heel dicht bij ons gewandeld. Maar toen ik een foto wilde nemen, was hij direct ribbedebie.
In het bos heeft deze zomer een boomvalk gebroedt. Ik ben er pas heel op het laatste achter gekomen dat het een boomvalknest was, toen ik ging joggen, heb ik de uitgevlogen jongen per toeval eens van heel dichtbij gezien, indrukwekkend!
En dan hadden we ook nog Freddy en Freddy in onze tuin. Op een dag zag ik een jong egeltje rondstruinen, die de naam Freddy kreeg. Hij was vaak op stap. Maar op een keer vond ik het toch verdacht dat hij zo snel van één plek naar een andere plek geraakt was. Bij nader inzien liep er nog een Freddy rond. De kinderen hebben er zelfs een huisje voor gebouwd. Het jongetje links op de foto is onze buurjongen.
Nu ga ik wafels bakken. Het is International Week op de Junior School en morgen is het internationaal banket. Woensdag ga ik in de klas chocolade truffels maken.
vele groetjes,
Inge
Geen opmerkingen:
Een reactie posten