Uitstapjes in de omgeving

Eindelijk is het weer hier beter aan het worden. Toen jullie in Belgie vorige week prachtig weer hadden, hadden wij hier regen. Maar nu schijnt hier al een paar dagen de zon. 't Is nog wel frisjes. Maar ik vermoed dat de lente niet lang meer op zich zal laten wachten, er bloeien hier en daar al narcissen en hyacinten en de eik staat al dik in zijn botten. Zelfs de eerste bloesems zijn hier al, ik vermoed dat het perziken zijn die bloeien.


De kinderen hebben hun eerste vakantie hier: winterbreak. Dat is in plaats van de krokusvakantie. We grijpen de gelegenheid aan om de omgeving te verkennen.


Vorige zondag gingen we naar San Gimignano, een uurtje rijden van hier. Het is een oud stadje waar de rijken in de middeleeuwen "stoeftorens" bouwden. Een beetje zoals nu met een dikke Mercedes of BMW rondrijden. Hoe rijker je was, hoe hoger je je toren bouwde. En als de ene familie door de andere overwonnen werd, werd er een stukje van je toren gehakt... In de middeleeuwen waren er 72 torens, nu zijn er nog 15. Wat heel indrukwekkend is voor zo'n klein stadje. En zeker voor ons die uit het torenloze Meldert komen.
Toevallig vierden ze de dag dat wij er waren carnaval. Een stoet met drie wagens. Volgens mij puur alleen door het feit dat ze niet meer bekwame chauffeurs in de buurt hebben. Want aangezien het een middeleeuws stadje is, zijn de straatjes smal. En de poort die leidt naar het plein nog veel smaller. Toen we de wagen zagen, geloofden we nooit dat die door de poort zou geraken. Het heeft vijf minuten manoeuvreren gekost en bovendien hadden ze wat trukken in hun mouw. De zijstukken van de wagen konden ingeklapt worden en zelfs het verkeersbord aan de poort kon ingeklapt worden! (Zie middelste foto: de wagen kwam door de poort in de hoek) Ondanks het feit dat er maar drie wagens waren, was er wel veel sfeer. Die Italianen kunnen er wat van.


Dinsdag ben ik met de kinderen op verkenningstocht naar Firenze geweest. Daar waren we natuurlijk al geweest, maar nu zijn we met de bus gegaan. Een klasgenootje van Emma komt namelijk met de bus van school naar huis en dat gingen we ook eens uittesten. En eigenlijk viel dat best mee. De bus reed op tijd, en ze deed er zelfs niet langer dan ons over om naar Firenze te rijden. Op een half uur waren we midden in het centrum! 't Is natuurlijk wel een beetje valse concurrentie. Die bus stopt namelijk niet voor de smalle bochten waar ik op de rem ga om niet op een tegenligger te rijden. De buschauffeur toetert een paar keer voor de bocht en neemt hem dan in volle snelheid. De wet van de sterkste zeker.


vele groetjes,
Inge